Το οροπέδιο του Νήσιμου

Το Οροπέδιο του Νήσιμου είναι το δεύτερο σε μέγεθος (μετά από το Λιμνάκαρο) από τα μικρά Οροπέδια του Δήμου μας. Εκτείνεται σε υψόμετρα 930 μ. στις ΝΔ υπώρειες του υψώματος της Σελένας (1588 μ.). Έχει σχήμα ακανόνιστο ελλειπτικό και η επιφάνειά του είναι ομαλή και μόνο προς το Β. και Α παρουσιάζει μικρές βραχώδεις εξάρσεις.

Παλαιότερα καλλιεργείτο με δημητριακά, ζωοτροφές (αρακά ραβί). Σήμερα, παραμένει ακαλλιέργητο και έχει σκεπαστεί από αστοιβίδες και άγρια φρύγανα. Μόνο ελάχιστες αχλαδιές διατηρούνται ζωντανές.

Το οροπέδιο Νήσιμου, αν και περιβάλλεται από βουνό δεν πλημμυρίζει γιατί υπάρχουν σε διάφορα σημεία καταβόθρες που απομακρύνουν τα όμβρια ύδατα.

Έχει δύο πηγές: η μία κοντά στη Νότια είσοδό του στο Αστιβιδερό και η άλλη προς τον αυχένα: “Ζάρωμα”. Και οι δύο εξυπηρετούν τα κοπάδια της περιοχής.

Το Όνομα του Οροπεδίου είναι γνωστό από τα ενετικά χρόνια, αναφέρεται από τον Basilicata (1630) και από τον Raulin ( 1845).

Σχετικά με την προέλευση του ονόματος υπάρχουν διάφορες εκδοχές ,με επικρατέστερη εκείνη που υποστηρίζει ο αείμνηστος Στέργιος Σπανάκης. Ότι ,δηλαδή, το “Νήσιμος” προέρχεται από το όνομα του μαθητού του Αποστόλου Παύλου Ονήσιμου, επ’ ονόματι του οποίου θα υπήρχε ναός στη περιοχή που έδωσε το όνομα στο μικρό Οροπέδιο.

Στον Οροπέδιο Νήσιμο υπάρχουν σήμερα δυο εξωκκλήσια. Εκείνο του Τιμίου Σταυρού που βρίσκεται στην κορυφή του υψώματος που κλείνει από τη νότια πλευρά το μικρό οροπέδιο, και εκείνο της Αγίας Αριάδνης, που αναγέρθηκε από τον Οδοντίατρο Εμμ. Ν. Σπάνακη, στη δυτική πλευρά κοντά στην πηγή αστοιβιδερό.

Κάτι παρεμφερές άλλωστε συνέβη και με το το -πωνύμιο Ανέσιμος, παραφθορά του Ονήσιμος, που βρίσκεται κοντά στη μονή Επανωσήφη και όπου κατ’ ευτυχή σύμπτωση βρέθηκε χωμένος μέσα στα βάτα ναός που πιθανότατα θα ήτο αφιερωμένος στον Άγιο Ονήσιμο ,από τον οποίο πήρε το όνομα η περιοχή.